به نقل از «اکوفارس»

پژوهشگران راز ابتلا به آلزایمر را کشف کردند

تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۹۷۹۵۰

به گزارش عصرایران، برای دهه‌ها، این روند رازی کشف نشده و موضوع مباحث گسترده علمی بوده است.

این گروه از پژوهشگران در مقاله‌ای در نشریه علمی ساینس (Science) پروتئین‌های غیرطبیعی تولید شده در مغز را با عارضه «نکروپتوز» یا به اصطلاح خودکشی سلولی مرتبط کرده‌اند.

این یافته‌ها با عنوان‌هایی مانند «خوب» و «هیجان‌انگیز» توصیف شده‌، زیرا می‌تواند به یافتن راه‌های جدیدی برای مقابله با این بیماری منجر شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سرنخ‌های مهم

علایم آلزایمر مانند از دست دادن حافظه حاصل از دست دادن سلول‌های مغزی یا نورون‌ها است و اگر داخل مغز افراد مبتلا به این بیماری بررسی شود، تجمع پروتئین‌های غیر طبیعی به نام «آمیلوئید» و «تاو» مشاهده می‌شود.

اما تاکنون محققان نتوانسته‌اند ارتباط بین این ویژگی‌های خاص آلزایمر را کشف کنند.

و این همان چیزی است که پژوهشگران بریتانیایی و بلژیکی در موسسه تحقیقات دمانس بریتانیا وابسته به یونیورسیتی کالج دانشگاه لندن و دانشگاه کولوون بلژیک معتقدند آن را کشف کرده‌اند.

آنها می‌گویند شروع ایجاد «آمیلوئید» غیرطبیعی در فضاهای بین نورون‌ها منجر به التهاب مغز می‌شود که نورون ها آن را دوست ندارند. در نتیجه، در درون آنها تغییرات شیمایی روی می‌دهد.

نتیجه اینکه توده‌های «تاو» ظاهر می‌شود و سلول‌های مغز شروع به تولید یک مولکول خاص (موسوم به MEG3) می‌کنند که باعث مرگ در اثر نکروپتوز می‌شود.

نکروپتوز یکی از فرآیندهایی است که بدن ما به طور معمول برای پاکسازی سلول‌های ناخواسته هنگام تولید سلول‌های جدید به کار می‌برد.

در آزمایش‌های انجام شده، سلول‌های مغز هنگامی زنده ماندند که این گروه توانست تولید MEG3 را مسدود کند.

پروفسور بارت دو استروپر، پژوهشگر موسسه تحقیقات دمانس بریتانیا به بی‌بی‌سی گفته است که «این یک یافته بسیار مهم و جالب است.»

او گفته: «برای اولین بار ما سرنخی از چگونگی و چرایی مرگ نورون‌ها در بیماری آلزایمر به دست می‌آوریم. برای سی، چهل سال گذشته، در این مورد حدس و گمان‌های زیادی وجود داشته، اما هیچکس نتوانسته مکانیسم آن را مشخص کند.»

پروفسور دو استروپر گفته است: «این تحقیقات واقعا شامل شواهدی قوی در مورد مسیر خاص خودکشی سلولی است.»

نتایج این پژوهش از آزمایش‌هایی به دست آمد که در آنها سلول‌های مغز انسان به مغز موش‌های اصلاح‌شده ژنتیکی پیوند زده شد. این موش‌ها برای تولید مقادیر زیادی آمیلوئید غیر طبیعی برنامه‌ریزی شده بودند.

اخیرا در تولید داروهایی که آمیلوئید را از مغز خارج می کند، موفقیت هایی حاصل شده است و این داروها نشانه‌هایی از کاهش سرعت تخریب سلول‌های مغزی را نشان می‌دهند.

پروفسور دو استروپر می‌گوید کشف این که مسدود کردن مولکول MEG3 می‌تواند مرگ سلول‌های مغزی را متوقف کند، می‌تواند به «خط تولید داروهای جدیدی منجر شود.»

با این حال، رسیدن به آن مرحله به سال‌ها تحقیق بیشتر نیاز دارد.

پروفسور تارا اسپایر جونز، استاد دانشگاه ادینبورگ و رئیس انجمن علوم اعصاب بریتانیا، مقاله منتشر شده را «مقاله‌ای جالب» توصیف کرد.

او گفت که این پژوهش «به یکی از شکاف‌های اساسی در تحقیقات آلزایمر می‌پردازد... اینها نتایج شگفت‌انگیزی که برای پیشرفت این رشته مهم خواهد بود.»

با این حال، او تاکید کرد که قبل از دانستن اینکه آیا می‌توان از این نتایج به عنوان درمان موثر برای آلزایمر استفاده کرد یا نه به عبور از مراحل زیادی نیاز است.

دکتر سوزان کوهلاس، عضو انجمن تحقیقات آلزایمر بریتانیا، گفته است که این یافته‌ها «هیجان انگیز» اما هنوز در مراحل اولیه است.

او افزوده است: «این کشفی مهم است زیرا به مکانیسم‌های جدیدی از مرگ سلولی در بیماری آلزایمر اشاره می‌کند که قبلا از آنها آگاه نبودیم و می‌تواند راه را برای یافتن درمان‌های جدید برای کند کردن یا حتی توقف پیشرفت بیماری در آینده هموار کند.»

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو سلول های مغز نورون ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۹۷۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند

تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.

وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.

ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.

کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.

اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.

اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگ‌تر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.

پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.

گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.

یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.

منبع: زومیت

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم